"Wiesz, że początek jest najważniejszą częścią każdej pracy, zwłaszcza gdy chodzi o istoty młode i wrażliwe; bowiem wówczas kształtuje się ich charakter i najłatwiej przyjmują to, co zamierzamy im wpoić. (...) Czy możemy więc nierozważnie pozwalać na to, by dzieci słuchały przypadkowych opowieści, podsuwanych przez przypadkowe osoby i zatruwały umysły ideami w przeważającej części przeciwnymi do tych, które, naszym zdaniem, powinny wyznawać, gdy dorosną?
Nie możemy. (...) Cokolwiek zapadnie w umysł w tym wieku, zazwyczaj nie daje się już usunąć ani zmienić; i dlatego najważniejsze jest, by opowieści, których dzieci słuchają w najwcześniejszych latach życia, uczyły je szlachetnego myślenia. (...)
Tak więc zadbajmy o to, by nasze dzieci przebywały w krainie zdrowia, wśród jasnych obrazów i dźwięków, i by zewsząd płynęło do nich dobro; a piękno, które emanuje z tych czystych opowieści, wniknie przez oczy i uszy do ich dusz jak życiodajny powiew, i od najwcześniejszych lat będzie rozbudzać w nich poczucie i pragnienie piękna umysłu.
Nie ma szlachetniejszego dążenia niż to."
Platon, Państwo
1 komentarze:
Słowa do wydrukowania i powieszenia w widocznym miejscu. Co prawda humanistka ze mnie, ale wstyd się przyznać, że od tej strony Platona nie znałam.
Prześlij komentarz