W fioletowej miseczce są zadania wielkopostne wydrukowane z bielemorele. Nie robimy tych zadań codziennie, ale tak co mniej więcej drugi, trochę jak wyjdzie. Wieczorem, przed modlitwą. Albo wybieram sama (z tych krótszych, prostszych do zrobienia, bo już wszyscy są zmęczeni), albo daję do wyboru dzieciom. Minusem tych zadań jest to, że na naszym kalendarzu jest miejsce tylko na jedno kółeczko, więc możemy wybrać jedno zadanie - jedno dla wszystkich. Na razie nikt nie narzeka na brak wyboru, więc w tym roku taka forma chyba jeszcze przejdzie.
W pudełeczku są kolorowe kulki. Symbolizują dobre uczynki. Wieczorem mamy taką chwilę, że możemy zauważyć jakiś dobry uczynek (czyli coś, co robimy z trudem dla kogoś innego) innego członka rodziny. To ważne. Nie chwalimy się tym, co sami zrobiliśmy, ale zauważamy dobro i wysiłek kogoś innego. To trudna umiejętność, ale chcemy ją ćwiczyć, zwłaszcza w tym czasie.
Gdy ktoś zauważy taki dobry uczynek, wówczas jego sprawca wybiera sobie kulkę i wrzuca ją do słoika. Jak widać, po ponad tygodniu wcale nie ma tych kulek tak dużo, bo też nie o to chodzi, by wrzucać kulki za cokolwiek.
Będziemy się starać zapełnić słoik w czasie Wielkiego Postu, ale nawet, jeśli się to nie uda, w dniu Zmartwychwstania jego zawartość zamieni się w słoik wypełniony po brzegi słodkościami (o tym dzieci jeszcze nie wiedzą :)). Będzie to dowód na miłosierdzie Boga i na to, że On nam zawsze daje więcej, w obfitości ("kielich mój pełny po brzegi" Ps 23,5).
***
Nie zdążyłam zrobić zdjęć od razu po świętach. Tak wygląda słoik po tygodniu, w którym kolorowe kulki szklane zamieniły się na kolorowe słodkości czekoladowe:
